Damboi veya ağız kopuzu, çıkış yeri Asya olan, Orta Çağdan günümüze kadar gelmiş bir çalgı aletidir. Ağız kopuzu Orta Asya Türk cumhuriyetleri ve Kuzey Moğolistan taraflarında çeşitli alaşım metallerden, Hindistan ve okyanus adalarında ise bambu sıyırmasından yapılan, esas işlevi hem enstrümanın titreşimi hem de ağız boşluğu hacminin ve de nefes yönünün değiştirilerek ses meydana getirilmesi olan, yaklaşık 6000 yıllık bir geçmişe sahip vurmalı-nefesli çalgıdır.

Çeşitli boylarda ve şekillerde bulunan bu çalgıya Avrupa ve Amerika’da ise “ağız arpı” denmektedir.

Özellikle etnik müziklerin ve şaman ayinlerinin vazgeçilmezi olan ağız kopuzu, Türk kültüründe izlerini tarak çalınması olarak gösterir.

Türk Hömey ile Ağız Kopuzunu Elektronik Müzikle Birleştiren Altaylı Kam Turhan

[xt_go_advt_3]

Hömey: Gırtlak Mırını (Müziği/Şarkısı)

Türk Gırtlak Mırını (Müziği) Sibirya Türkleri gırtlak mırınının en ünlüsü olan ve gırtlak mırınının adıyla özdeşleşmiş “Hömey”, aslında sadece bir gırtlak mırını türüdür. Sibirya Türk gırtlak mırınının 5 farklı tipi vardır: Birincisi rüzgar esintisi ruhunu yansıtan “Hömey” veya “Kömey” (Khömey/Xoomei), ikincisi “Sıgıt” (Ağıt veya Islık, kuş sesi), üçüncüsü “Kargıra” (Homurtu, Gargara), dördüncüsü “Ezengiler” (Genizden, at kişnemeleri), beşincisi “Borbanadır” (derin su dalgalanmaları). Türgen Kam’ın bu türlerden Kargıra’ya yakın bir tarzı genelde kullanmakta olduğu söyleniyor.